Koprol

Mijn eerste berichtje op deze blog noemde ik Koprollen. Het eigenlijke onderwerp was toen nog knakworstjes. Deze keer wil ik het juist over de ouderwetse koprol hebben. Je staat voor een mat, zet je handen erop, richt je hoofd tussen je benen en rolt vooruit.

E. kan het sinds kort. Ze doet het helemaal zelf en vindt het erg leuk. Op een mat, op de grond, op het gras of in de zandbak. Het maakt haar niet uit of er plek is of niet, of S. net voor haar langs loopt of niet, als ze het in haar koppie krijgt gaat ze rollen.

Toen E. trots aan meidenpap liet zien dat ze het kon, leek het ons leuk als B. het ook even zou proberen. De matjes lagen op de grond, maar B. bedankte vriendelijk. Hij zei: 'mama doet het wel even'. Makkelijk als ik ben liep ik naar het randje van de mat. Ik ging door mijn hurken. Zette mijn handen neer. Slik. Wat ziet dat er hard en hoog uit! Ik had het kunnen doen, ik had kunnen doorzetten. Ik deed het niet. Het maakte E. niets uit. Ze was allang blij dat er weer plek was voor haar eigen koprol. Maar het werd me weer even duidelijk dat mijn rol die van een moeder is, en als moeder doe je weer hele andere dingen.

Handen op de mat en rollen maar...

Okee, de bigsmile is niet vastgelegd, maar de koprol staat erop:)