Haken

Ik had het nog nooit gedaan en had ook geen idee hoe het moest. Maar ik las erover en zag zoveel leuks dat ik het wilde gaan proberen. Ik had niets in huis en ging op pad. Bij een kraampje op de markt vroeg ik of de koopman haaknaalden verkocht. Dat deed hij en hij vroeg me welke maat ik nodig had. Ik keek hem even schaapachtig aan en zei dat ik dat eigenlijk niet wist. Ik had het nog nooit gedaan. Toen was het zijn beurt om even schaapachtig te kijken. Hij legde me uit dat ik het nummer bij mijn wol kon vinden en dat 3,5 wel een gangbare maat was. Ik had nog helemaal geen wol gekocht, dus besloot voor 3,5 te gaan.

Met een enkel filmpje van youtube en tutorial wist ik ineens hoe je begint, hoe je losse en vaste steken maken, stokjes en hoe je dat kunt combineren tot vanalles.

Haken is inderdaad zo verslavend als 'ze' zeggen. Breien heb ik nooit onder de knie gekregen op zo'n tikketikketik manier, maar haken gaat al in rap tempo. Het is zo makkelijk (in tegenstelling tot veel andere hobbies waar je vanalles voor nodig hebt) om een bolletje en een naald te pakken en te kunnen starten en stoppen wanneer je wilt.

Ik maakte een granny square van 13 toeren met een schulprandje eraan. Ik haakte een stevig hengseltje en naaide er een binnentasje in met rits. Toen had ik een perfect minitasje waar mijn portemonnee, bril, sleutels en telefoon in passen. Ik kan m alleen niet zelf dragen als E. in de buurt is, ze is zo weg van het ding dat ze het van hot naar her sleept.