Springen

MAMAAA... WE ZITTEN SAMEN OP DE AUTO!

Ik laat mijn bezigheden in de keuken even voor wat ze zijn en kijk naar buiten. Daar komen ze aangereden. E. aan het stuur en S. erachter. Met haar handjes houdt ze E. goed vast en zo rijden ze mijn kant op. Ze worden steeds groter en beginnen inmiddels echt samen te spelen. Big smile op twee gezichtjes. Dolle pret. Hoe ze er samen opgeklommen zijn heb ik niet gezien, maar vermoedelijk is E.gewoon tussen S. en het stuurtje in geploft.

Inmiddels zijn we gewend aan het ritme waarbij er eerst wat zeurderige dagen voorbij moeten komen voor er ineens weer allemaal nieuwe dingen lukken. Een van de sprongen waar we bij S. nu al even op 'wachten' is het los staan en lopen. Hoewel ze al een tijdje behoorlijk sterk is in de benen geeft ze toch de voorkeur aan het door de knieen zakken en wegkruipen als ik haar probeer neer te zetten.

Terwijl deze sprong voor ons gevoel ieder moment kan komen zien we talloze andere sprongetjes in haar ontwikkeling. Ze kletst steeds meer met ons mee. Papa, mama, diediedie en veruit favoriet: 'bèèèhh'. Als ze een dier ziet, ongeacht of het een schaap, duif, kip of slang is, zegt ze bèèèhh... Ze kan ook 'boe', maar ook bij koeien geeft ze meestal de voorkeur aan bèèèhh.. Ze wijst tijdens het mekkeren wel keurig het dier aan waar ze naar kijkt.

Een groot verschil met grote zus E. is dat S. een voorbeeld heeft. De hele dag houdt ze in de gaten wat haar grote zus allemaal doet en kan en dat zijn natuurlijk de leukste dingen om te oefenen. Zo klimt ze al weken zelf uit haar kinderstoel. Gordel of niet, S. piept er zo tussendoor en al meerdere keren moest ik er op af rennen omdat ze in haar stoel was gaan staan. Ze klimt ook op de loopauto (lees: ze gaat er gerust boven op staan met de handjes aan het stuur) en gisteren in de speeltuin zaten B. en ik eventjes te kletsen en toen was mevrouw ondertussen halverwege de trap naar de glijbaan geklommen. Ze klom er overigens ook zelf keurig in z'n achteruit vanaf.

Maar ook letterlijk maakt ze sprongetjes. Ook dit heeft ze van haar grote zus gezien. Dan gaat ze staan in haar ledikantje, ze houdt zich vast en begint te 'springen'. Ze heeft zelf geen flauw idee hoe schattig dit eruit ziet, want haar hoofdstabiliteit is nog niet optimaal waardoor haar koppie heel grappig begint te wiebelen.

En samen hebben de meisjes dus ook de grootste pret.. Hun belevingswereld begint steeds dichter bij elkaar te komen en doordat S. wat groter wordt kan er steeds meer gecommuniceerd worden. De laatste dagen kan ik toch wel zeggen dat S. los staat. Als we haar neerzetten blijft ze netjes even staan. En ook zelf probeert ze voorzichtig een hand los te laten als ze er zin in heeft. Nu nog even het sprongetje 'loslopen', dan scheelt dat een heleboel zwarte knieën en wasjes deze zomer..