Enthousiast geworden door deze blog, besloot ik vanmorgen om een tasje te maken met E.. Ik haalde wat lapjes van zolder en daar had ik nog een mooi roze ritsje liggen dat ik lang geleden op de lapjesmarkt in Utrecht had meegenomen. Met de naaimachine, de lapjes, mijn speldenkussen en stofschaar ging ik naar beneden om me aan de keukentafel te installeren.
Ik begon met de hulp van allebei de meisjes. Want de lapjes moesten nog gestreken worden en een beetje hulp is nooit weg natuurlijk. Die hulp veranderde echter bij het echte werk al snel in een felle concurentiestrijd met de naaimachine om aandacht. Het tasje werd een simpel modelletje, zonder hengsel zodat E. er ook veilig mee kan spelen als ik even niet oplet. En aangezien het niet al te ingewikkeld was wilde ik het ook graag gelijk afmaken. Door de meisjes werd ondertussen alles uit de kast getrokken om mijn aandacht van het 'werk' te houden. Maar ik liet me niet afleiden.
Binnen een mum van tijd was het gepiept en was iedereen weer tevreden. De tas werd gevuld met speelgoed en het ritsje werd open en dicht gedaan en nog eens en nog eens en nog eens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten