E. en S. hebben sinds kort een eigen wekker. Een mooie zilverkleurige met roze glittertjes. Deze wekker kregen ze niet zomaar, maar met een hele goede reden. Nu E. zelf haar bed uit kan en onze kamer op kan werden de nachten korter en de ochtenden vroeger. Rond half zes ging bij ons het licht aan en hoorden we 'ik kan niet meer slapen', vervolgens kroop E. bij ons erin en begon ze te praten, stoeien, klimmen of waar ze zin in had.
De nieuwe afspraak die we gemaakt hebben is: als je wakker wordt mag je lekker op de prinsessenkamer spelen, en als de wekker gaat mag je naar de grijze kamer komen en bij papa en mama in bed kruipen. Ze is er zelf behoorlijk enthousiast over en heeft het ter verduidelijking al vaak aan mij verteld.
'Nu doet de wekker tikketikketikketik (fluisterend), dus nu ga ik een tukkie doen. Als de wekker gaat piepen mag ik naar papa en mama toe.'
Avond één met de wekker heb ik het haar duidelijk uitgelegd. Het werd goed ontvangen en aangezien de vermoeidheid al was toegeslagen ging ze ook lekker liggen in haar bed. Ik ging naar beneden, alles voor elkaar. Toen b. en ik echter een paar uur later boven kwamen zagen we het. Daar lag ze. In haar zacht roze geblokte slaapzakje overdwars op 'het grote bed'. Was ze zelf naar de grijze kamer geschuiveld op het grote bed geklommen en met optrokken knietjes lag ze er als een slakje te slapen.
Inmiddels zijn we een paar nachten verder en hebben we redelijk weinig gebruik gemaakt van de wekker, omdat ze langer uitslapen. Geen probleem dus. Die wekker komt vanzelf van pas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten