Het was weer net als de nachtelijke borstvoeding. Zodra het huilalarm gaat is mijn eerst doel een blik op de wekkerradio werpen. Als de tijd en locatie bekend zijn en ik weer min of meer terug ben in de realiteit strompel ik voorzichtig op het gehuil af. Een verdrietig hoopje pluk ik uit haar bed. Bij borstvoeding was het een kwestie van half slapend wachten tot het buikje gevuld was. Nu gaat het om de snottebellen. Gauw het doekje erbij. Even poetsen, even snuiten. Wanneer ik de zin: "mama, ik ben wakker geword" heb gehoord, weet ik dat ik haar niet meteen hoef terug te leggen. We zitten op het randje van haar prinsessenbed en ze kruipt lekker tegen me aan. Na een paar minuutjes wordt ze weer voorzichtig op haar plekje gelegd.
Ik loop terug naar bed. Opnieuw bekijk ik de tijd op de wekkerradio. Baalde ik net nog dat ze midden in de nacht wakker was, ben ik nu blij dat ik nog heel wat uurtjes slaap tegoed heb.
Vannacht hebben we dit zo'n 7 keer herhaald. Gelukkig dat dat met de borstvoeding minder vaak hoefde. En net als de borstvoeding tijd die we hadden, hoop ik ook nu dat ze vannacht lekker doorslaapt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten