S. wordt bijna 1. En tot een maand geleden dacht iedereen, inclusief wijzelf, dat zij vooral een rustig meisje was dat met een glimlach de wereld observeerde. Eigenlijk was ze dat ook. Wij wisten toen alleen nog niet wat we de afgelopen maand ontdekten. In ongeveer een maand tijd heeft S. zich ontwikkeld als een ware ontdekkingsreizigster.
Zo rustig (bijna passief) als ze toen alles aan zich voorbij liet gaan, zo druk maakt ze zich nu met het ontdekken van haar wereld en het ontwikkelen van allerlei kunsten om erin te kunnen leven. De ene keer klimt ze op het wipstoeltje en gaat ze er achterstevoren met haar billen op het randje op zitten. Dan weer maakt ze zelf de deurtjes van het dressoir open om er een tamboerijn in op te bergen en te bekijken hoe dat er door glas-in-lood uitziet. Een volgende keer zie ik haar eierschillen proeven uit de vuilnisbak. En regelmatig loopt ze rond met een van de kinderstoelen of iets anders wat beweegbaar genoeg is om mee te lopen.
Sinds ze zo actief is en vol goede ideeën zit, is dat natuurlijk ook voor zus E. een stuk aantrekkelijker om mee te spelen. S. mocht vandaag dan ook zomaar in haar prinsessententje komen spelen en zelfs een dikke knuffel waarvan E. achterover op haar koppie viel werd op de koop toegenomen.
Het enige lastige aan deze 'samenwerking' is dat S. op dit moment moet leren wat de regels zijn en dat je je daar gewoon aan houdt ('nee S., niet uit de prullenbak eten!') en dat E. op dit moment lekker aan het peuterpuberen is. Helaas kan een flinke gil van een van de meiden dus niet gestopt worden met een strenge blik of duidelijke taal. Zuslief en zusjelief blijken gillen een erg goed idee te vinden en helpen elkaar graag een handje mee om het geluidsniveau te doen stijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten