Ze staat. Een aantal weken wil S. al erg graag staan. Ze kwam zelf nog maar omhoog tot kniestand, maar met een beetje hulp vond ze het geweldig om staand te spelen.
Ze lag vanavond al lekker in bed. Op haar buik. Knieen opgetrokken. E. ging ook slapen en bij binnenkomst van de prinsessenkamer zat S. in een tel klaarwakker op haar billen naar ons te lachen. Weer een tel later stond ze op haar knieen met de handen om de spijlen van haar ledikantje. E. kreeg van mij haar slaapzak aan en op het moment dat wij opnieuw een blik in de richting van S. wierpen stond ze op haar voeten. Een trots gezicht en een glimlach van oor tot oor maakte het plaatje compleet.
Een nieuwe poging om haar op de buik te leggen resulteerde in het opnieuw gaan staan, wat dit keer gepaard ging met een gierende lach. Ook na het verschonen van de luier stond ze direct op. En ze had de smaak te pakken. Toen ze later vanavond nog even mee naar beneden mocht heeft ze haar kunstje ook aan papa laten zien.
Ze kan het. We hoeven niet meer te helpen. Het is tweede kerstdag en een nieuwe fase is aangebroken. S. staat zelf op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten